بحث جلوگیری از اهانت به اسلام و آزادی بیان هنوز هم ادامه دارد و با کشتاری که دیروز، حزب اسلامی در کابل راه انداخت، این بحث، شدید تر از پیش شده است. کشور های غربی هم تدابیر شدید امنیتی گرفته اند..
به دلیل تنش های متعاقب پخش فیلم اهانت آمیز به اسلام، کشور های غربی در فکر امنیت سفارت خانه ها و مراکز فرهنگی خود، در کشور های اسلامی هستند. در مورد پیامد های این حوادث، گفتگویی داریم با احمد فهیم کوهدامنی، خبرنگار در کابل.
آقای کوهدامنی میگوید که کابل یکی از شهر هایی است که در آن، متاسفانه هنوز هم گروه های افراطی اسلامی، به بهانه های مختلف تلاش دارند تا امنی ایجاد کنند. آنان سعی دارند تا با حملات خود، کاری کنند که سفارتخانه ها و مراکز فرهنگی بسته شوند، و به این ترتیب، ارتباط های فرهنگی و سیاسی افغانستان با کشور های غربی، قطع شود. این کار، کار حلقه های افراطی است و مردم خواهان کامیابی آنان نیستند.
از سوی دیگر، بسیاری از شخصیت ها در افغانستان همزمان با تایید آزادی عقیده و بیان، خواهان جلوگیری از اهانت به مقدسات شده اند و میخواهند که از این کار، در سراسر دنیا جلوگیری شود. یعنی، حساسیت های کشور های اسلامی، که در خود این کشور ها باعث طرح و تصویب قوانینی میشود، در کشورهای غیر اسلامی هم در نظر گرفته شود. در این مورد آقای کوهدامنی میگوید که : انتقاد عقلانی، که توسط موسسه ای یا شخصی صورت میگیرد، میتواند قابل قبول باشد ولی توهین کردن، یک نوع خیانت است، چون گروه های افراطی از این کار سوء استفاده میکنند و باعث ایجاد آشوب میشوند. آقای کوهدامنی میان اهانت و کمدی فرق میگذارد و میگوید که کار های کمدی، در کشور های اسلامی هم تا حدی وجود دارد.
http://www.persian.rfi.fr/آزادی-بی
آقای کوهدامنی میگوید که کابل یکی از شهر هایی است که در آن، متاسفانه هنوز هم گروه های افراطی اسلامی، به بهانه های مختلف تلاش دارند تا امنی ایجاد کنند. آنان سعی دارند تا با حملات خود، کاری کنند که سفارتخانه ها و مراکز فرهنگی بسته شوند، و به این ترتیب، ارتباط های فرهنگی و سیاسی افغانستان با کشور های غربی، قطع شود. این کار، کار حلقه های افراطی است و مردم خواهان کامیابی آنان نیستند.
از سوی دیگر، بسیاری از شخصیت ها در افغانستان همزمان با تایید آزادی عقیده و بیان، خواهان جلوگیری از اهانت به مقدسات شده اند و میخواهند که از این کار، در سراسر دنیا جلوگیری شود. یعنی، حساسیت های کشور های اسلامی، که در خود این کشور ها باعث طرح و تصویب قوانینی میشود، در کشورهای غیر اسلامی هم در نظر گرفته شود. در این مورد آقای کوهدامنی میگوید که : انتقاد عقلانی، که توسط موسسه ای یا شخصی صورت میگیرد، میتواند قابل قبول باشد ولی توهین کردن، یک نوع خیانت است، چون گروه های افراطی از این کار سوء استفاده میکنند و باعث ایجاد آشوب میشوند. آقای کوهدامنی میان اهانت و کمدی فرق میگذارد و میگوید که کار های کمدی، در کشور های اسلامی هم تا حدی وجود دارد.
http://www.persian.rfi.fr/آزادی-بی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر